NATUURLIJKE KUNST
Kinderen kunnen helemaal in beslag worden genomen door een steentje dat ze ergens hebben gevonden. Bij het volwassen worden lijken we die verwondering te verliezen; we zien de natuur als iets vanzelfsprekends.
Anna Müller (1969-2022) bleef zich altijd verwonderen. Zwervend door velden, bossen en uiterwaarden wist Anna de juiste ingrediënten te vinden om deze verwondering opnieuw vorm te geven. Door het aanbrengen van een nieuw evenwicht in ritme en herhaling maakt zij van verwondering weer een beleving.
Het specifieke karakter van gevonden voorwerpen uit de natuur kan niet niet gezien worden. Stengels, takken, bloeiwijzen, zaaddozen of wortelpruiken maar ook egelstekels en cicadenvleugels vragen allemaal weer om een andere presentatie.
De fascinatie voor natuurlijke materialen ontwikkelde zich via een studie natuurlijke vormgeving maar de finesse in het kijken leerde Anna Müller tijdens een lang verblijf in Japan.